Dit blog is voor het eerst verschenen op www.bartflos.com op zondag 13 februari 2011
Terwijl het bonzen van mijn hoofd langzaam wat afneemt lig ik naar het plafond te staren. Mijn lichaam is in dilemma: omdraaien, opstaan of overgeven. Het is zaterdagochtend 29 januari 2011, een uur of 11 en het is bijzonder gezellig geweest de avond, nou ja, de nacht daaraan voorafgaand. Eindhoven is misschien niet de mooiste stad van Nederland (in die negen woorden zit behoorlijk wat ironie) maar haar uitgaansleven bruist. Mijn maag ook. Het bonken in mijn hoofd daarentegen heeft een vierkant ritme (boem-tak-boem-tak) en plotseling zit ik recht overeind in bed! (auwtsj!)
Er zou een anti-klaaglied moeten zijn!
Nou, dáár wordt je wel wakker van. Creative rush! Wat te doen? Het idee alleen is pas stap 1 van 5. Gelukkig valt carnaval laat dit jaar (voor de onwetenden onder u: het loopt van 5 t/m 8 maart) dus ik heb nog vier weken. Maar zoiets moet ruim vóór carnaval de lucht in, dus snelheid is geboden. Hop-hop-hop! Even denken. Tekst maken op een bestaande carnavalskraker? Dat is een start. Wat is een klassieker op dat gebied? Natuurlijk: Mien, waar is mijn feestneus van wijlen Toon Hermans. Hoppaah, uit bed, stuk papier, potloodje, mijn gummetje is gelukkig niet zoek: schrijven.
Plan A
doe maar anti-klagen / doe maar lekker mee / laat het nu fijn maar eens varen
dat mopperen / daar wordt je steeds maar grijzer van
dus stop het nu en doe mee anti-klagen / lalalala
doe maar anti-klagen / doe maar lekker mee / kom bij de club anti-klagers
Coupletjes erbij, beetje bijschaven, klaar! Maar hoe werkt dat? Je kunt niet zomaar dat lied van Toon gebruiken, daar zijn regels voor. Maandag klim ik in de telefoon. Bellen, bellen, bellen. Overleg met mijn uitgever over het idee an sich (dolenthousiast!), dan de Buma/Stemra, platenmaatschappijen, de erven van Toon, mails schrijven, afwachten. Zo. Dat is plan A. Maar het is niet origineel, het is “geleend”, alleen de tekst is nieuw. Dat voelt niet lekker. Het is te gemakkelijk. Mmm.
Plan B
Het idee laat me niet meer los. Carnaval, anti-klagen, laat het varen, hossen, stoppen met janken, zaniken, miepen en mekkeren. Er moet een echt origineel anti-klaaglied komen. No way back now. Op dinsdag 1 februari rijd ik terug van Amsterdam naar huis en daar is dat bonken weer: boem-tak-boem-tak. En dan schiet het me te binnen. Ik schakel de voicerecorder van mijn mobiele telefoon in en blèr de melodie van het anti-klaaglied in, zonder tekst. Begin, coupletje, coupletje, refrein, coupletje, coupletje, refrein, modulatie, refrein, refrein, einde. Klaar! Pffffff. Dat is stap 2. Nou de tekst nog.
Het vuur
Overleg met mijn uitgever. Zij zijn al dolenthousiast over het concept en denken graag en gretig mee. Zonder die medewerking, zonder dat vuur, zonder je eigen netwerk en dat van anderen gaat zoiets gewoon niet vliegen. Je kunt het niet alleen. Ik maak een basistekst en na een paar uur over en weer bijschaven via de telefoon is het al bijna klaar. Er zit een heuse verhaallijn in en het loopt lekker door. Prima. Vastleggen. Dat is Stap 3.
Filmpje-filmpje-filmpje
Maar tegenwoordig is de beeldvorming letterlijk alles! Er moet een YouTube filmpje bij! Koortsachtig overleg met mijn uitgever en snel de taken verdeeld. Ik ga achter het muziekgebeuren aan, hij achter het filmpje. Geen tijd om Spielberg, De Bont of Verhoeven in te schakelen dus het moet iets met animatie worden. Goed idee! Gaan! Mijn uitgever vindt een clubje enthousiastelingen die er energie in willen steken. Ik werk intussen de structuur van het nummer uit, de toonsoort, de akkoorden, de baslijn. Uitstekend. Hop-hop-hop! De muziekstudio heeft alleen nog zondagochtend ruimte. Geen probleem, doen we! Zaterdagavond maar even uit de kroeg blijven.
(Ondertussen laten de ervan van Toon Hermans via hun platenmaatschappij weten dat ze niets zien in een anti-klaaglied op het gedachtengoed van Mien en de feestneus. Maar goed dat we een Plan B hebben!)
De studio in
Zondagochtend 6 februari om 10 uur de studio in. De samenwerking met de geluidstechnicus is meteen super! Hij heeft er verstand van en werkt razendsnel. Ik speel de pianopartij in. Dan een drumpatroon zoeken, baslijn erbij, accordeonnetje er bovenop, eerste zangpartij inzingen, tweede stem er overheen. Bijschaven. Tweeëneenhalve minuut is prima voor een carnavalskraker. Ruw afmixen, opslaan, branden en klaar: het anti-klaaglied ziet het daglicht. De MP3 doorsturen naar de uitgever die de marketingcampagne al aan het voorbereiden is. Hop-hop-hop!
Platenmaatschappij
Naast YouTube moet het nummer ook te downloaden zijn dus we moeten een platenmaatschappij hebben. Via de verschillende netwerken wordt er een gevonden. In Woensel (Eindhoven), met haar wortels diep in de Nederlandstalige muziek. Bingo! Mailen, bellen, overeenstemming bereiken over een basiscontract. Zij kunnen het nummer binnen een paar dagen op de downloadplatforms krijgen, met als eerste iTunes. Cool. Dat gaat lekker (ik veeg het zweet regelmatig van mijn voorhoofd, weet soms van voren niet wat ik van achteren doe, een soort absurde solo-polonaise maar dan met zwaan-kleef-aan).
Onder embargo
De eerste ruwe mix moet bijgewerkt worden maar is alvast onder embargo naar een aantal radio- en TV-stations gestuurd. Dus dinsdagochtend 8 februari opnieuw een paar uurtjes de studio in. De 1e en 2e stem opkrikken, geluidseffecten er in (letterlijk met pannen gegooid in de studio), koortje in het laatste refrein en een Brabants geintje als slot. Afmixen, backing-track maken, branden en wegwezen. Het anti-klaaglied is klaar!
Cliffhangers
Via twitter een aantal cliffhangers de lucht in gestuurd. Mensen worden nieuwsgierig. Intussen wordt er keihard en around the clock gewerkt aan het filmpje. Ik wil hier dan ook benadrukken dat zoiets niet tot stand kan komen als het idee niet door iedereen met enthousiasme en drive wordt opgepakt: Haystack, Mighty Music, Berk Music, VeekStudio en AllesVliegt:(Arnoud van den Heuvel.nl): jullie kunnen er wat van! Op donderdag 10 februari breng ik de master naar de platenmaatschappij en diezelfde avond nog staat het anti-klaaglied op iTunes en twee andere downloadplatforms waaronder die van SBS6!
Big Bang
Maar we mogen er nog geen ruchtbaarheid aan geven. Het moet een Big Bang worden. #evenwachtennog, #geheim en #spannend zijn de hashtags op twitter. Vrijdagavond laat wordt de video opgeleverd. Hilarisch! Goed werk zeg! Dat is stap 4. Mijn uitgever heeft er als geen ander de wind onder gehouden en er is kei-hard-ge-werkt. Het is zaterdagochtend 12 februari: precies twee weken na de kater is de kraker geboren. Het filmpje gaat live op YouTube en het twitter-offensief kan beginnen. Yahoo!
De eerste reacties zijn onbesnut positief: een anti-klaaglied om het anti-klaagboek te promoten, briljant idee! Inderdaad. Dankjewel. Er komt een persbericht met de songtekst erbij, op YouTube kun je ook op tekst meezingen en de animatie heeft de juiste meligheid met een vleugje Monthy Python. Pfffff!
What a rush!
Ik besteed nog een aantal uren aan twitter, hyves, facebook, mijn website en een grote mailing terwijl mijn uitgever de marketingcampagne voor de volgende week voorbereidt. En dan is het even mooi geweest. Ik schud mijn hoofd en stap op de trein om in Utrecht naar een feestje te gaan. Ik heb geen feestneus bij me (waar is Mien?) en hoop dat ik niet hoef te zingen. En dat de bierflesjes koud zijn. Maar ik neem het anti-klaaglied wel mee, je weet maar nooit!
Thanks you all!
Geerhard, Monique, Arthur, Conny, Arnoud, Nelleke en iedereen die daar weer achter zit: wat een fantastische samenwerking en wat heerlijk dat jullie in het razende tempo der creativiteit zijn meegegaan. Zonder die instelling was het anti-klaaglied nooit in twee weken van kater tot kraker gekomen. Een joepie is hier op zijn plaats: JOEPIE! En het is nog maar net begonnen, he! Laat de buzz maar buzzen, de hos maar hossen en de hype maar hypen!
Nog twee weken tot carnaval… Alaaf!
En terwijl ik dit schrijf (mijn kater van het feestje gisteravond is iets lichter dan die van twee weken geleden) is het anti-klaaglied op YouTube al een paar honderd keer bekeken… (*)
Dit blog is voor het eerst verschenen op www.bartflos.com op zondag 13 februari 2011
(*) Inmiddels kan ik met enige trots melden dat het anti-klaaglied (peildatum 7 april 2011) ruim 3.600 keer bekeken is op YouTube!
Lees het hele blog, pretty good